0821
توی آدم‌ها، فارغ از جنسیت و هویت جنسی‌شون، شیفته آرامش و خونسردی می‌شم. آدم‌هایی که با آرامش و آسودگی خاطر حرف می‌زنند و رفتار می‌کنند و اونقدر روی خودشون کار کردند که به سادگی دستپاچه نمی‌شن و بلدند از خودشون مراقبت کنند. به عبارت دیگه افسار ذهنشون رو توی دست دارند و سکان زندگی‌شون رو محکم گرفتند. دنبال بهونه‌تراشی نیستند و اشتباهاتشون رو گردن این و اون نمی‌اندازند. مسئولیت‌پذیرند. چنین آدم‌هایی قدر کلمات رو می‌دونند و حرف مفت از دهنشون در نمی‌آد. آدم‌های در خود درگیر منظورم نیست. سکوت‌هاشون نتیجه یه جور پختگی و متانته، نه خودخوری.
دوست دارم به چنین آرامشی برسم، و برای رسیدن بهش خیلی تلاش می‌کنم.