0248
به خودم قول داده بودم از اصولم عقبنشینی نکنم اما امروز عقبنشینی کردم. یعنی واکنش درستی که باید نشون میدادم رو نشون ندادم و اصلا از این مسئله راضی نیستم.
وقتی عیسیپور اومد قرار بود قراردادنامه رو بیاره یا چک بده، اما هیچ کدوم رو نداد و همه چیز زبانی برگزار شد. میدونم عیسیپور آدمی نیست که زیر قولش بزنه، اما من نباید طبق اصول اون پیش میرفتم و باید میپذیرفتم هر اتفاقی ممکنه بیافته و مثلا ممکنه طرف فوت کنه، پس من باید چک یا قراردادنامهای میداشتم تا اگر چند وقت بعد اتفاقی پیش اومد بتونم حقم رو بگیرم. از اینکه همه جوانب رو در نظر نگرفتم راضی نیستم. درسته که اون شخص رو میشناسم اما در جهت منفعت خودم و خانوادهم رفتار نکردم و یه جورایی به نفع عیسیپور شد. نباید این طور رفتار میکردم. باید هوشیارانه تصمیم میگرفتم.
اما این هم گذشت و برام تجربه شد تا در آینده هرگز این طور رفتار نکنم. و هرگز هرگز به کسی اعتماد نکنم، حتی اگر اون شخص رو میشناسم وقتی پای معاملهای وسط هست باید و باید قراردادنامه رو امضا کنیم.