آکستر

آدم فهمیده و باشعور به کسی می‌گن که تا بیست و پنج سالگی به ثبات فکری رسیده باشه، نه اینکه سی و پنج سالگی رو رد کنه و هنوز حال و هوای بچگی تو سرش باشه و کارهایی بکنه که در شأنش نیست. متأسفانه زمانه‌ی ما یه طوری شده که اکثرا دارند دیر به بلوغ فکری می‌رسند و این خیلی بده، چون بارها و بارها دیدم طرف چهل ساله‌ش شده ولی هنوز یاد نگرفته برای زندگی‌ش تصمیم بگیره و پای انتخاب‌هاش بمونه. می‌خواد رشته تحصیلی‌ش رو انتخاب کنه اما بلد نیست. می‌خواد ازدواج کنه اما نمی‌تونه تصمیم بگیره. می‌خواد کار کنه اما مردده کجا و چطور. کار مردم هم شده شب و روز تو شبکه‌های اجتماعی گشت زدن و با این و اون چت کردن! که چی بشه؟ چه فایده‌ای داره؟ وقت با ارزش رو این طور هدر می‌دن و بعد سر آخر تقصیر رو گردن دیگران می‌اندازند. شده که با اراده و انگیزه زیاد به اهدافتون فکر کنید؟ اصلا تو زندگی‌تون هدفی داشتید که بخواین براش زحمت بکشید؟ اگر این طوره که دمتون گرم، در غیر این صورت تا دیر نشده یه تجدید نظر اساسی کنید.